معنی ساعت شنی

ساعت شنی. [ع َ ت ِ ش ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) رجوع به ساعت ماسه ای شود.

شنی. [ش َن ْ نی] (اِخ) حفص بن عمربن مره شنی. صحابی است. || عقبهبن خالد شنی. محدث است. || عمربن ولید شنی. محدث است. || صلت بن حبیب تابعی شنی. محدث است. (منتهی الارب).

شنی. [ش ِن ْ نا] (اِخ) موضعی است به اهواز. (منتهی الارب).

شنی. [ش َ نی ی] (ع ص) نفرت شده و حقیرشده و دشمن داشته و مکروه. (ناظم الاطباء).

شنی. [ش َن ْ نی] (ص نسبی) منسوب است به شن که بطنی است از بنی عبدالقیس. (از انساب سمعانی).

شنی. [ش َ] (اِ) گیاهی باشد که از پوست آن ریسمان سازند. || سینی، و آن خوانی باشد که ازطلا و نقره و مس و امثال آن سازند. (برهان) (آنندراج). نشت. خوان روئین بود بمعنی سینی. (صحاح الفرس).

ساعت ساعت. [ع َ ع َ] (ق مرکب) ساعت بساعت. ساعت تا ساعت. دمبدم. لحظه بلحظه:
بدان باید نگریست که ساعت ساعت خللی افتد. (تاریخ بیهقی چ ادیب پیشاوری ص 426).
ای دل تو برو در بر جانان می باش
ساعت ساعت منتظر جان می باش.
انوری (دیوان چ نفیسی ص 611).
رجوع به ساعت بساعت شود. || ناگهان. غفلهً: اگر هزار چنین کنند من نام نیکوی خود زشت نکنم که پیر شده ام و ساعت ساعت مرگ دررسد. (ایضاً ص 337).

ساعت ریگی. [ع َ ت ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) ساعت رملی. ساعت شنی. رجوع به ساعت ماسه ای شود.

Hourglass, Sandglass

سریالی از محمد بهرامیان

نوعی ساعت

مقانلو

بهرام بهرامیان

پاشیدن بذر به وسیله ی دست، زمین شنی

از ارتفاعات بخش یانه سر واقع در هزارجریب بهشهر

حصوه، رملی

891